Λάρα Κουτσουρίδου
Κέντρο Λογοθεραπείας
Παιχνίδι ως Θεραπευτικό και Εκπαιδευτικό Εργαλείο για παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού.
Το παιχνίδι είναι ο τρόπος επικοινωνίας που χρησιμοποιούν τα παιδιά εκ φύσεως για να εξερευνήσουν και να μάθουν από το περιβάλλον, αλλά και για να κατανοήσουν και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με άλλους ανθρώπους. Η συμμετοχή σε ολοένα και πιο σύνθετες αλληλουχίες παιχνιδιού αναπτύσσει την ικανότητα να μαθαίνουμε, να μοιραζόμαστε συναισθήματα, να αλληλεπιδρούμε κοινωνικά και να χρησιμοποιούμε επικοινωνιακούς κώδικες με άλλους ανθρώπους.
Παρά τις δυσκολίες που παρουσιάζουν τα παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ) στο παιχνίδι, όταν αυτό είναι κατάλληλα προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του εκάστοτε παιδιού, μπορεί να αποτελέσει ένα σπουδαίο θεραπευτικό/εκπαιδευτικό εργαλείο.
Ανεπιθύμητες συμπεριφορές δεν συμβαίνουν συχνά στο δωμάτιο παιχνιδιού. Δεν υπάρχει λόγος για ξέσπασμα, επειδή το παιδί έχει τον έλεγχο. Όπως λέω συνέχεια στους γονείς: Εμείς παίρνουμε το καλύτερο κομμάτι του παιδιού, δηλ. το χαμόγελό του, το δυνατό γέλιο, τις υπέροχες ματιές του.
Η μάθηση γίνεται πιο αποτελεσματική όταν το παιδί έχει κίνητρο, όχι μόνο με την επανάληψη. Αν αυτό που θέλουμε να του μάθουμε δεν έχει νόημα για το παιδί, δεν θα το μάθει εύκολα. Ο, τι το συμφέρει και χαίρεται, το μαθαίνει πολύ γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μαθαίνει μονάχα αυτό που θέλει εκείνο. Το θέμα είναι να βρούμε με ποιον τρόπο μπορούμε να του προσφέρουμε το κίνητρο που χρειάζεται για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Οι στερεοτυπικές συμπεριφορές του παιδιού έχουν νόημα και σημασία για αυτό. Τις δεχόμαστε απολύτως γι' αυτόν τον λόγο. Μάλιστα αυτές δημιουργούν τη γέφυρα για να αρχίζει το παιδί να μας νιώθει κοντά του και να γεννιέται μέσα του η κοινωνικότητα. Όχι μόνο δεν τις σταματάμε, αλλά συμμετέχουμε με αυτές τις συμπεριφορές, με όλη την καρδιά μας, αφού έχουν τόση σημασία για το παιδί.
Με αυτόν τον τρόπο το παιδί μπορεί να μας δέχεται κοντά του, να νιώθει την αγάπη και αποδοχή μας, να μας χαίρεται και έτσι χτίζεται η σχέση μας. Χωρίς ουσιαστική σχέση δεν υπάρχει εξέλιξη και μάθηση.